Usuwanie żylaków

Dla tych z Państwa, którzy borykają się z żylakami przygotowaliśmy garść informacji na temat przyczyn ich powstawania, a także sposobów leczenia. Dzięki naszej ofercie zabiegów medycyny estetycznej mogą Państwo podjąć walkę ze swoim problemem.

FLEBOLOGIA – Chirurgia żył

Choroby naczyń obwodowych stanowią niezmiennie ważny problem społeczny. O znaczeniu tego problemu może świadczyć fakt, że z powodu miażdżycy, zakrzepów i zatorów tętnic, zakrzepic żylnych, przewlekłej niewydolności żył głębokich kończyn dolnych i żylaków choruje co drugi mieszkaniec krajów uprzemysłowionych.

W Polsce jak i na świecie szacuje się, że poziom chorób z etiologią naczyniową stanowi ok.20% wszystkich chorób i problemy naczyniowe są powszechniejsze niż choroby nowotworowe. Czynnik genetyczny ( czyli choroba przekazywana jest z pokolenia na pokolenie ) jak i komponenta cywilizacyjna jest warunkiem decydującym o wszechstronności tego zjawiska. Wzrost zachorowalności na choroby żył nierozerwalnie wiąże się z warunkami życia jakie niesie współczesna cywilizacja.

Wyniki badań epidemiologicznych dowodzą, że w Polsce objawy niewydolności żylnej występują bardzo często i dotyczą 47% kobiet i 37% mężczyzn co oznacza, że choruje 42% wszystkich Polaków .Jest to tak ogromny społeczny problem zważywszy na fakt, że 60% tej chorej populacji nadal się nie leczy. A od czasów starożytnych najczęściej leczonymi chorobami żył były ŻYLAKI i ich powikłania. Najstarszy opis żylaków kończyn dolnych znajduje się już w starożytnym egipskim papirusie.

Żylaki

Żylakami nazwane są trwałe, organiczne rozszerzenia żył powierzchownych w postaci wężowatych sznurów, splotów lub kłębków, często z balonowatym uwypukleniem. Są one miękkie, niebolesne, a stopień ich wypełnienia zależy od ułożenia kończyn. Żylaki powstają w wyniku zaburzenia stosunku między ciśnieniem krwi w żyle, a wytrzymałością jej ściany. Najczęstszym czynnikiem powodującym wzrost ciśnienia w żyłach kończyn dolnych jest niewydolność zastawek żylnych. Żylaki występują przeważnie jednostronnie i dotyczącą najczęściej żyły odpiszczelowej wielkiej, odstrzałkowej lub obu jednocześnie i to zarówno pni głównych jak i ich dorzecza.

Rodzaje zmian:

• Żyły powierzchowne ( teleangiektazje i wenektazje tzw.”pajączki” )
• Żyły głębokie
• Łączące i przeszywające

Poszerzone naczynia czyli wenektazje są zapowiedzią, że pojawia się u pacjenta problem naczyniowy. Najczęściej występują one na udach, okolicy podkolanowej, podudziach i okolicach kostki. Naczynia te mając kolor sinawy lub czerwony wyglądem przypominają „wachlarzyk”. Współcześnie większość problemów związanych z chorobami żył kończyn dolnych określa się pojęciem – przewlekła niewydolność żylna (PNŻ). Dolegliwości związane z niewydolnością żył rozwijają się wolno, jednakże bezobjawowo i nie należy ich bagatelizować, gdyż nieleczona PNŻ często doprowadza do owrzodzeń podudzi.

Refluks czyli cofanie się krwi jako przyczyna powstawania żylaków

W pozycji stojącej krew żylna w nogach płynie od stóp w górę – do serca, dzięki:

• sprawnym zastawkom żylnym,
• sprężystym ścianom żył,
• silnym mięśniom nóg.

Kiedy te mechanizmy zawodzą, krew cofa się. Lekarze nazywają to zjawisko – refluksem. Ciśnienie krwi w żyłach rośnie. Naczynia żylne są ze sobą połączone, nadmiar krwi znajduje ujście w innych żyłach. Z czasem powstają „pajączki” lub żylaki.

Rodzaje żylaków:

• Żylaki pierwotne – występują przy prawidłowym stanie układu głębokiego
• Żylaki wtórne – będące następstwem niewydolności żył głębokich bądź przetok tętniczo-żylnych

Uwzględniając czynniki usposabiające, odróżnia się żylaki pierwotne, występujące przy prawidłowym stanie żył głębokich i wtórne, które są powikłaniem niewydolności żył głębokich, przeszywających bądź przetok tętniczo – żylnych.

Objawy tej choroby:

Kobiety chorują 3-5 razy częściej niż mężczyźni. W początkowym okresie żylaki nie powodują żadnych dolegliwości, a chorzy zgłaszają się do lekarza jedynie ze względów „kosmetycznych”. Niewydolność żylna często objawia się mało dokuczliwymi dolegliwościami. Dlatego ludzie lekceważą je, nie mówią o nich swojemu lekarzowi lub uważają, ze są to „normalne” objawy związane z przemęczeniem. Pierwszym objawem jest zwykle uczucie dyskomfortu lub ciężkości kończyny, pojawiające się po długotrwałym staniu. W miarę powiększania się żylaków i narastania zaburzeń w krążeniu występują bóle, opisywane jako tępe lub piekące, nasilające się po długim staniu, a u kobiet przed i w czasie miesiączki. Później pojawiają się pieczenie, pulsowanie, uczucie zmęczenia kończyny oraz kurcze stóp i łydek. Występują również obrzęki, początkowo pojawiające się wieczorem, umiejscowione na stopach i w okolicach kostek. Później obrzęki obejmują także goleń i nie ustępują nawet wypoczynku. Żylaki pojawiające się w czasie ciąży powodują więcej dolegliwości niż występujące poza ciążą. W patogenezie żylaków u kobiet ciężarnych pewną rolę odgrywa zwiększenie objętości krwi krążącej oraz mechaniczne utrudnienia odpływu krwi z kończyn dolnych. Rodzinne występowanie żylaków jest udowodnione, ale sposób dziedziczenia nie został jeszcze określony.

Objawy przewlekłej niewydolności żylnej:

• kurcze łydek występujące po całym dniu pracy i w nocy,
• uczucie rozpierania w łydkach,
• bóle mięśni łydek w spoczynku, wieczorem, po całym dniu,
• mrowienie, pieczenie i pulsowanie w kończynach,
• uczucie ciężkości nóg,
• uczucie „niespokojnych nóg” czyli po zmęczeniu trudno znaleźć wygodną pozycję, wrażenie że zmiana pozycji nóg zmniejszy dolegliwości,
• uczucie „wypełnienia się" kończyny,
• brązowawe zabarwienie kostek,
• obrzęki podudzi nieustępujące po nocnym odpoczynku,
• bóle w łydkach po dłuższym staniu (tępe i piekące),
• złagodzenie bólu po ułożeniu nóg wysoko.

Powikłania:

W wielu przypadkach żylaki nie powodują żadnych powikłań. Niekiedy mogą jednak przyczyną stanów zapalnych – na ich przebiegu pojawiają się bezbolesne stwardnienia i zaczerwienienia skóry. Dochodzi wtedy do zapalenia żył lub zamknięcia żyły przez skrzep krwi ( zakrzepica ). Oderwanie się takiego skrzepu i jego przemieszczenie wraz z krwią może wywołać bardzo groźne skutki. W przewlekłych stanach zabarwienie skóry łydek zmienia się na brązowe wskutek nieprawidłowego krążenia krwi. Z czasem pojawiają swędzenie, wypryski, a także pękniecia pokrywającej żylaki zniszczonej skóry – powstaje otwarta rana na nodze. Z tych powodów żylaki możliwie wcześnie powinny być zbadane i odpowiednio leczone.

Kiedy należy udać się do lekarza?

• Jeśli pojawiają się objawy niewydolności żylnej – bóle nóg, kurcze podudzi, obrzęki – to możliwie wczesna ocena układu żylnego może zapobiec dalszemu rozwojowi choroby
• Jeśli stwierdzimy, że na nodze pojawiły się „pajączki” lub żylaki, to wczesna diagnostyka i leczenie mogą zahamować dalszy rozwój choroby i pozwalają uniknąć bardziej inwazyjnych metod leczenia w przyszłości
• Gdy zauważymy, że noga nagle puchnie, przybiera kolor sino-czerwony i boli, topowodem dolegliwości może być skrzep krwi, tkwiący głęboko w żyle – badanie układu żylnego należy przeprowadzić jak najszybciej
• Gdy żylakom towarzyszą bóle, zmiany na skórze lub otwarte rany – prawidłowa diagnostyka i odpowiecie leczenie znacznie skraca czas powrotu do zdrowia
• Jeżeli żylaki są uciążliwe ze względów kosmetycznych

Predyspozycje i przyczyny powstawania żylaków:

• Uwarunkowania genetyczne
• Wiek
• Płeć żeńska
• Nadwaga i otyłość
• Siedzący tryb życia
• Niska aktywność ruchowa
• Ciąża
• Zaburzenia w układzie krzepnięcia krwi ( niedobór białek układu krzepnięcia )
• Przebyta kuracja hormonalna
• Antykoncepcja hormonalna
• Zapalenie żył głębokich
• Zakrzepica
• Stosowanie za często gorących kąpieli
• Przewlekła ekspozycja na słońce
• Nadużywanie sauny
• Ogrzewanie podłogowe
• Noszenie butów na wysokich obcasach
• Zbyt długie pozostawanie w pozycji stojącej lub siedzącej

Etapy przewlekłej niewydolności żylnej (PNŻ):

• Zmiany niewidoczne i niewyczuwalne ( np. uczucie ciężkości nóg )
• Teleangiektazjei żyły siatkowate
• Żylaki
• Obrzęki
• Obrzęki bez zmian skórnych
• Zmiany troficzne skóry
• Zmiany skórne z wygojonym owrzodzeniem
• Zmiany troficzne skóry i czynne owrzodzenia

Jak rozpoznajemy i leczymy kolejne etapy PNŻ:

1. Zmiany niewidoczne i niewyczuwalne

Jak rozpoznajemy?

Na podstawie objawów subiektywnych:

• Kurcze łydek występujące po całym dniu pracy i w nocy
• Uczucie rozpierania w łydkach
• Bóle mięśni łydek w spoczynku, wieczorem, po całym dniu
• Uczucie „niespokojnych nóg” ( po zmęczeniu trudno znaleźć wygodną pozycję, wrażenie, że zmiana pozycji nóg zmniejszy dolegliwości )
• Niewielkie obrzęki podudzi wieczorem, nieobejmujące stóp (obrzęki te ustępują po nocnym wypoczynku )

Istotny jest wywiad rodzinny: występowanie żylaków u rodziców, dziadków, rodzeństwa, zwłaszcza w linii żeńskiej.

Leczenie żylaków:

• eliminacja czynników ryzyka
• kompresoterapia
• leki flebotropowe

2. Teleangiektazje i żyły siatkowate

Poza objawami stopnia bezobjawowego, występują drobne poszerzenia naczyń żylnych o małej średnicy w skórze.

Teleangiektazje (wenulektazje )

• To poszerzenie sieci żył podbrodawkowatych w skórze właściwej
• Mogą występować pojedynczo i w skupiskach
• Przypominają gałęzie drzewa

Żyły siatkowate

• Mała średnica (2-4mm )
• Znajdują się w tkance podskórnej przypominając sieć rybacką, zwykle w okolicach dołów podkolanowych lub na powierzchniach bocznych kończyn dolnych
• Często są podobne do teleangiektazji, opisywane jako „korona sosny”

Leczenie:

• obliteracja czyli skleroterapia naczyń
• kompresoterapia
• leki flebotropowe

3. Żylaki

Żylaki występują przeważnie jednostronnie i dotyczą żyły odpiszczelowej wielkiej ( vena saphena magna – w około 30% przypadków żyła ta ma podwójny pień ), odstrzałkowej ( vena saphena parva ) lub obu jednocześnie i to zarówno pni głównych jak i ich dorzecza. W okolicach ich ujścia do układu głębokiego mogą występować tzw. żylaki ostialne.

Inne żylaki:

• Dotyczą połączeń żyły odpiszczelowej z odstrzałkową
• Dotyczą dodatkowych pni żylnych
• Są spowodowane niewydolnością żył przeszywających
• Żylaki wtórne
• „perły żylakowe”
• Żylaki „kanionowe”
• Żylaki u ciężarnych
• Żylakowatość krocza
• Żylaki przetrwałej żyły kulszowej

Należy pamiętać, że przyczyną powstawania żylaków jest ni e tylko niewydolność głównych pni żylnych i ich ujść do układu głębokiego, ale również niewydolność zastawek żył głębokich.

Leczenie:

• leczenie operacyjne
• obliteracja
• kompresoterapia
• leki flebotropowe

4. Obrzęki bez zmian skórnych

Żylakom towarzyszą obrzęki łagodne lub umiarkowane nasilone, mogą być jedno lub obustronne. Cechą charakterystyczną jest ich narastanie w ciągu dnia i zmniejszanie, a nawet całkowite ustępowanie w nocy. Zmniejszają się podczas uprawiania sportu, stosowania kompresoterapii i stosowania leków flebotropowych.

Istotne jest różnicowanie obrzęków ponieważ wiele patologii ogólnoustrojowych jak i miejscowych może powodować obrzęki np.:

• Obrzęk limfatyczny
• Obrzęk tłuszczowy
• Obrzęk w przebiegu zakrzepicy żył głębokich
• Nawracający obrzęk przedmiesiączkowy
• Obrzęk kardiogenny
• Obrzęk hormonalny
• Obrzęk w przebiegu niewydolności nerek

Leczenie:

• leki flebotropowe

5. Zmiany troficzne skóry

• Przebarwienia
• Wypryski
• Lipodermatosclerosis

Postęp przewlekłej niewydolności żylnej, poza objawami wymienionymi w pozostałych 4 stopnia zaawansowania choroby, powoduje zmiany niedokrwienne skóry spowodowane zastojem krwi, czyli gorszym jej ukrwieniem. Skóra staje się ścieńczała, w okolicy getrowej pojawiają się brunatne przebarwienia, wypryski mogące ulec zakażeniu; pojawiają się stwardnienia tłuszczowo-skórne.

Leczenie:

• polega na poprawieniu odpływu żylnego stosuje się leczenie operacyjne
• kompresoterapię
• leki flebotropowe

6. Zmiany skórne z wygojonym owrzodzeniem

Postęp niedokrwienia skóry ze zmian troficznych skóry może łatwo doprowadzić nawet przy niewielkim urazie, do powstania w okolicy getrowej kończyny bardzo trudno gojącego się owrzodzenia. Z racji upośledzonego ukrwienia oraz zakażenia owrzodzenia jego wygojenie stanowi bardzo duży problem.

Leczenie:

• w leczeniu zmian skórnych oraz profilaktyce powstania owrzodzenia dużą rolę poza leczeniem operacyjnym klasycznym oraz SEPS’em ( podpowięziowe zamknięcie perforatorów ) mają leki flebotropowe

7. Zmiany troficzne skóry czynne i owrzodzenie

Czynne owrzodzenie żylne wiąże się z:

• Nadciśnieniem krwi żylnej w układzie powierzchownym i /lub głębokim
• Dochodzi do niedokrwienia skóry, co przy niewielkim urazie może prowadzić do martwicy skóry i powstania czynnego owrzodzenia
• W około 10% przyczyną są zmiany organiczne jedynie w układzie żylnym powierzchownym. Jest to bardzo częste powikłanie, dotyczy około 1% całej populacji Polaków.

Leczenie:

• należy zmniejszyć zastój krwi poprzez ułożenie drenażowe
• stosowanie kompresoterapii
• metod takich jak SEPS - zabieg można wykonać przy aktywnym owrzodzeniu
• stosowanie leków flebotropowych

Leczenie przewlekłej niewydolności żylnej

Nieleczona przewlekła niewydolność żylna może prowadzić do bardzo groźnych również dla życia powikłań, takich jak choroba zakrzepowo-zatorowa, która w dużej części przypadków przebiega bezobjawowo, a pierwszym objawem może być zator tętnicy płucnej, a jeżeli jest on masywny to może być przyczyną śmierci. Innym bardzo uciążliwym powikłaniem, są bardzo trudno gojące się owrzodzenia troficzne podudzi. To wszystko powoduje, że nie należy lekceważyć „pozornie nieistotnych” żylaków. Przewlekłą chorobę żylną można leczyć operacyjnie lub zachowawczo. Do leczenia operacyjnego kwalifikuje się około 20%chorych. Pozostałych 80% chorych wymaga leczenia zachowawczego.

Leczenie żylaków i PNŻ:

1. Leczenie uciskowe

Kompresoterapia czyli stosowanie specjalnych wyrobów uciskowych ( rajstop, pończoch, podkolanówek ) ma na celu spowolnienie rozwijaniu się żylaków i profilaktykę u osób predysponowanych do tego schorzenia. W tego rodzaju leczenia należy koniecznie połączyć leki flebotropowe z kompresoterapią w celu właściwych efektów leczenia.

2. Leczenie farmakologiczne

Leczeniem zachowawczym nie usuniemy żylaków. Ma ono na celu złagodzenie objawów i dolegliwości związanych z występowaniem żylaków. Stosowanie leków i maści flebotropowych powoduje hamowanie objawów niewydolności żylnej. Redukują one uczucie ciężkości nóg, kurcze i obrzęki . Leki zawierające diosminę lub trokserutynę zwiększają sprężystość i napięcie ściany żył, czyli wspomagają powrót krwi z żył do serca. Leki te uszczelniają ścianę naczyń, co skutecznie zmniejsza przedostawanie się wody z naczyń do tkanek, czyli obrzęki. Skuteczność leków została udowodniona naukowo.

3. Leczenie obliterujące ( skleroterapia )

Polega na podaniu specjalnego środka do chorych żył w celu ich zniszczenia, w następstwie zarośnięcia i wyłączenia tych żylaków z krwiobiegu. Lek podaje się w formie płynnej oraz w postaci tzw .piany. W skleroterapii niezbędne jest USG w celu identyfikacji chorych żył oraz śledzenia procesu podawania leku, tak aby sklerosant nie przedostał się poza żyłę. Przedostanie się leku do tkanki podskórnej może spowodować martwicę skóry.

4. Leczenie chirurgiczne

Polega na wycięciu chirurgicznym chorych żył, głównego pnia żyły tzw. odpiszczelowej oraz poszerzonych widocznych żylaków. Wymaga znieczulenia.

5. Laserowe usuwanie żylaków:

• laserem endowaskularnym

Laserowe usuwanie żylaków – EVLT to metoda leczenia niewydolności żylnej polegająca na naświetlaniu niewydolnego pnia żylnego za pomocą wprowadzonego do jego wnętrza włókna laserowego. Wyzwolona w ten sposób energia powoduje obkurczenie i zamknięcie niewydolnej żyły, przez co nie ma potrzeby jej usuwania. Metoda ta pozwala uniknąć cięcia w pachwinie i krwiaka pooperacyjnego związanego z klasycznym zabiegiem.

• laserem NdYag
• laserem IPL

SPOSOBY ZAPOBIEGANIA I ŁAGODZENIA OBJAWÓW NIEWYDOLNOŚCI ŻYLNEJ:

1.Aktywność fizyczna:

• Zrzuć zbędne kilogramy
• Unikaj długotrwałej pracy w pozycji stojącej i siedzącej
• Uprawiaj sport ( korzystny wpływ na żyły ma pływanie, jazda na rowerze ,taniec, jogging, golf, spacerowanie, chodzenie w wodzie i narciarstwo biegowe)
• Zrezygnuj ze sportów, które zwiększają obciążenie układu żylnego kończyn dolnych lub są związane z nagłymi zmianami przepływu krwi o charakterze przyspieszeń bądź zwolnień ( np. podnoszenie ciężarów, gra w tenisa lub piłkę nożną, jazda na nartach, sporty walki )
• Podczas aktywności fizycznej stosuj kompresoterapię

2.Odzież

Każde ubranie, które uciska Twoje ciało w okolicy nóg, bioder i pasa to dodatkowa przeszkoda dla powrotu krwi żylnej. Zwykłe podkolanówki najmocniej ściskają pod kolanem, dlatego powinnaś je usunąć ze swojej garderoby. Rajstopy modelujące sylwetkę, zbyt obciskają biodra i talię. Podobnie szkodliwie działają pończochy i pasy. Powinnaś polubić odzież w stylu sportowym, która nie krępuje ruchu Twoich mięśni i nie zaciska żył.

3.Obuwie

Unikaj niewłaściwego obuwia

• zbyt wysokie obcasy powodują, że stale chodzisz na palcach i blokujesz mięśnie
• zbyt płaskie buty to ciągły silny nacisk na żyły znajdujące się w podbiciu stopy

4.Temperatura

• Unikaj wysokiej temperatury otoczenia: gorących kąpieli, sauny, długotrwałego opalania, depilacji gorącym woskiem, ogrzewania podłogowego
• Bierz zimne prysznice – zimna woda pobudza napięcie ścian naczyń żylnych i poprawia przepływ krwi przez żyły. Zimno obkurcza żyły, a delikatne masowanie wodą, zgodnie z kierunkiem przepływu krwi, jest bardzo wskazane.

5.Stosowanie leków

Badania naukowe wykazały ważną rolę żeńskich hormonów płciowych w rozwoju niewydolności żylnej. Stosowanie środków hormonalnych stało się bardzo powszechne, np. w antykoncepcji, leczeniu trądziku, czy łagodzeniu skutków menopauzy. Jeśli cierpisz z powodu niewydolności żylnej lub obserwujesz tę dolegliwość w swojej rodzinie, przed zastosowaniem takiego leczenia powinnaś poradzić się specjalisty. Jeżeli już stosujesz tego typu leki kontroluj stan swoich żył, a gdy objawy niewydolności żylnej nasilą się, zgłoś to lekarzowi.

6.Odpoczynek

• Odpoczywaj z nogami uniesionymi do góry co najmniej 10 minut dziennie ( połóż się na podłodze i oprzyj stopy o ścianę lub brzeg fotela – ułatwia to powrót żylny )
• Podnieś nogi łóżka o 10-20cm lub zastosuj specjalne kliny tak, aby kąt nachylenia do podłoża wynosił ok.10 stopni – usprawnia to powrót żylny i przyczynia się do wchłaniania obrzęków; UWAGA! Nie należy unosić samych kończyn – prowadzi to do przerostu i późniejszego zwyrodnienia stawów kolanowych.

TELEANGIEKTAZJE czyli „PAJĄCZKI”

„Pajączki” teleangiektazje są pierwszą oznaką, ze z naszymi żyłami zaczyna się dziać coś niedobrego. Z chwilą ich pojawienia się, należy zasięgnąć porady lekarskiej, gdyż w przyszłości z małych „żylaków” mogą powstać groźniejsze żylaki.

Teleangiektazje występują jako poszerzone i wydłużone drobne sploty żylne położone śródskórnie i podskórnie o średnicy ok.0,1-1mm. Mogą być koloru czerwonego lub niebieskiego. Typowym miejscem ich występowania jest boczna powierzchnia uda, przyśrodkowa powierzchnia kolana i okolica dołu podkolanowego. Najczęściej mają kształt promienistej struktury przypominającej gałązkę drzewa lub kształt nieokreślony Kolor teleangiektazji zależy od średnicy poszerzonej żyłki: - większe poszerzenia ( nieprzekraczające jednak średnicy 1mm ) mają kolor ciemnoniebieski. Często są wyczuwalne palpacyjnie, ponieważ poszerzone żyłki powodują uniesienie naskórka. Najbardziej powierzchowne położone i najcieńsze zmiany tworzą bardzo delikatną, szkarłatną sieć. Zmiany te są często pierwszym widocznym objawem niewydolności żyły odpiszczelowej lub żył układu głębokiego. Ponadto dolegliwości bólowe i obrzęki, towarzyszące „pajaczkom”, pogarszają znacząco jakość życia pacjentów.

Rodzaje teleangiektazji:

• Liniowe – nietworzące połączeń między sobą i umiejscowione zwykle na przyśrodkowej powierzchni ud, powyżej stawu kolanowego,
• Drzewkowate – umiejscowione zazwyczaj na bocznej powierzchni ud,
• Pajączkowate ( promieniste ) – rozchodzące się promieniście na boki od centralnego najszerszego naczynia
• Guzkowe – nierównomiernie rozsianie punktowych rozszerzeń naczyń

Predyspozycje i przyczyny powstania teleangiektazji:

• Przewlekła ekspozycja na słońce
• Zbyt częste korzystanie z solarium
• Duże wahania temperatur i duża wilgotność
• Długotrwałe stosowanie miejscowych sterydów, zwłaszcza na twarz, szyję i dekolt, u osób predysponowanych ( cienki naskórek, jasna karnacja, u dzieci )

Metody leczenia teleangiektazji:

• Leczenie farmakologiczne
• Leczenie obli terujące
• Leczenie laserowe

Zabieg laserowego usuwania „pajączków” polega na skierowaniu na znajdujące się pod skórą naczynie skupionej wiązki światła lasera. Światło lasera przechodzi przez skórę zamykając uszkodzone naczynie krwionośne. Przed zabiegiem dokonywana jest ocena wydolności zastawek w ujściach żył odpiszczelowych za pomocą badania USG Doppler.

Pielęgnacja skóry z rozszerzonymi naczynkami:

• Odnowa skóry przed UV ( słońce, solarium ), stosowanie preparatów z filtrami UVB i UVA, a także z filtrami chroniącymi przed podczerwienią
• Ochrona skóry przed zimnem i wilgocią – stosowanie ochronnych kremów w okresie jesienno-zimowym
• Unikanie przegrzewania skóry twarzy w saunie, gorącym powietrzem
• Uzupełnianie niedoborów witaminowych głównie B2,Pp,C
• Stosowanie odpowiednich kosmetyków, do skóry naczyniowej, które pomagają obkurczyć naczynia krwionośne

Nasze procedury związane z leczeniem żylaków: